ISSN: 2149-1755
Posthuman interventions to architectural space by food in performance art
1Department of Interior Architecture, Haliç University, İstanbul, Türkiye
Yıldız Journal of Art and Design 2023; 1(10): 1-8 DOI: 10.47481/yjad.1247126
Full Text PDF

Abstract

Posthuman studies are interdisciplinary studies that criticize human-centered dualist perspec-tive of Western Humanist thought. In these studies, the relations between human and non-hu-man agents are examined in the context of subjects such as ecology, anthropocene, feminism, technology, with disciplines such as medicine, sociology, law, history, art and architecture. At the intersection of posthuman studies in the fields of art and architecture, the concepts of time, space and body come to the fore which are mostly discussed with topics such as virtuality, digitality, cyberspace, social media, metaverse, time travel, anti-aging, cryonics. The aim of this study is to investigate the intersection of architecture and posthuman with the concepts of space and intervention in relation to performance art; to assert a research suggesting food as an interdisciplinary art medium. Food is used as a material in art and design, but as an artistic and architectural intervention medium, it hasn’t been investigated in the posthuman context. In this context, literature was reviewed on academic sources with application examples, and reinterpreted in order to develop new suggestions with a qualitative research method. It’s ob-served that the post-dualist approach, which is at the center of posthuman, is placed in Fluxus events which problematize and criticize dualisms such as artist/audience, art/everyday life, public/private. It’s concluded that food isn’t just an art material in these performances; it’s a medium offering artists new contexts with its technical, creative and critical possibilities. In this context, architectural interventions applied to public or private, interiors or exteriors exceed the actions such as building, demolishing, displacing, digging. With a medium such as food challenging creativity; the intuitive and sensory interpretations of time, body and space are emphasized and it is intended to create a contribution that offers alternative perspectives to the academic literature in this context.


Performans sanatında gıda ile mimari mekana insan sonrası müdahaleler
1
Yıldız Journal of Art and Design 2023; 1(10): 1-8 DOI: 10.47481/yjad.1247126

İnsan sonrası (posthuman) çalışmalar Batı merkezli Hümanist düşüncenin insan-merkezli düalist bakış açısını eleştiren disiplinlerarası araştırmalardır. Bu araştırmalarda insan ve insan olmayan faillerin ilişkileri ekoloji, antroposen, feminizm, teknoloji gibi konular bağlamında tıp, sosyoloji, hukuk, tarih, sanat ve mimarlık gibi disiplinlerle incelenmektedir. İnsan sonrası çalışmaların sanat ve mimarlık araştırmalarıyla kesişiminde zaman, mekan ve beden kavram-ları öne çıkmaktadır ve bu kavramlar da daha çok sanallık, dijitallik, sibermekan, sosyal med-ya, metaverse, zaman yolculuğu, yaşlanma karşıtlığı, beden dondurma gibi konularla ele alın-maktadır. Bu çalışmanın amacı ise mimarlık ve insan sonrası kesişimini performans sanatıyla ilişkili olarak mekan ve müdahale olgularıyla ele almak ve bu kesişimde gıdayı disiplinlerarası bir sanat medium’u olarak öneren bir araştırma ortaya koymaktır. Gıda bir malzeme olarak sanat ve tasarımda kullanılagelmiştir ancak bir sanat ve mimari müdahale medium’u olarak insan sonrası kapsamında araştırılmamıştır. Bu kapsamda akademik kaynaklar ve uygulama örnekleri üzerinden literatür taraması yapılmış ve nitel bir araştırma yöntemiyle yeni öneriler geliştirmek amacıyla yeniden yorumlanmıştır. Araştırmalarda insan sonrası çalışmaların oda-ğında olan post-düalist yaklaşımın Fluxus event’lerinde de gözlemlenmiştir ve sanatçı/izleyici, sanat/gündelik hayat, kamusal/özel gibi düalizmleri sorunsallaştırarak eleştirdikleri görül-müştür. Bu performanslarda gıdanın sadece bir sanat malzemesi olmadığı, sanatçılara teknik, yaratıcı, eleştirel ve sanatsal olanaklarıyla yeni bağlamlar sunan bir medium olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Bu bağlamda kamusal ya da özel, iç ya da dış mekanlara uygulanan mimari mü-dahalelerin ise inşa etmek, yıkmak, yerinden etmek, kazmak gibi eylemlerin ötesine geçerek, gıda gibi yaratıcılığı zorlayan bir medium’un açığa çıkardığı performatif eylemlerle birleşmesi ile zaman, beden ve mekanın sezgisel ve duyusal yorumları vurgulanmış ve akademik literatü-re bu bağlamda alternatif bakış açıları sunan bir katkı oluşturmasına niyet edilmiştir.