Abstract
Horror becomes more and more emerging trend within popular culture. The horror is accepted as an industry all around the world, especially in the USA. The horror industry – as it’s called in USA – is an essential part of communication networks and magazine industry. As the provider and the controller of the communication industry as a means of control, hyperpowers create horror aiming the big cities. For the city-dwellers, who wants to read and watch more materials, the horror gets transformed into a provided entertainment industry and a target audience gets created, who continuously demand horror. When it’s analyzed down to its sources, some kind of a social model created by language reveals itself. The imagery that is exaggerated to present the current issues and attract attention creates a hypnotic effect by positioning everything else as “viewer”, “observer” or “voyeur”. Observing and interpreting others has always been a means of observing the self. For the observing subject is as inconstant as the observed, they change places several times and the identity of the killer and victim becomes vague. For the observer succeeds in interpreting the self via horror and panic, the observer changes the self every time. In this study, the visual effect of panic and chaos created within news applications with horror theme and movies has been discussed.
Korku, popüler kültür içerisinde gittikçe yükselen bir değer haline gelmektedir. Bugün başta ABD olmak üzere, tüm dünyada korku bir çeşit , ticaret sektörü olarak kabul edilir. Amerikalıların korku ticareti olarak nitelendirdikleri kavram, bugün artık, iletişim ağının ve magazin sektörünün bir parçası durumundadır. Hiper güçler; Bir sosyal kontrol mekanizması olarak iletişim sektörü ve sektörün sunucuları olarak korkuyu büyük kentlere göre yaratırlar. Daha fazla okumak, izlemek isteyen kent insanı için korku, sunulan bir eğlence sektörüne dönüştürülür ve sürekli korkuya ilgi duyan bir hedef kitlesi yaratılır. Kaynaklarına doğru inildikçe dilin yarattığı bir tür toplumsal modelle karşılaşırız. Gündemde olanı ortaya koymak ve dikkati çekebilmek için abartılan imgeler, sonuçta geride kalan her Ģeyi "izleyici”, “gözlemleyici" ya da "röntgenci" durumuna sokarak, hipnoz etkisi yaratır. Başkalarını gözlemlemek ve yorumlamak, aynı zamanda benliği gözlemlemenin de aracıdır daima. Gözlemleyen özne de gözlemlenenden daha sabit olmadığından birçok kereler yer değiştirirler ve kurban ile katilin kimliği belirsizleşir. Gözlemci, korkuyu ve paniği kullanarak öznesini yorumlamada gerçekten başarılı olduğu için, her seferinde onu değiştirir. Çalışmada örneklem olarak korku izleği taşıyan haber uygulamalarında, sinema filmlerinde yaratılan panik ve kaosun görsel etkisi üzerinde durulmuştur.